Poradnik rodzica Słoneczne Stacyjkowo

Jak można ułatwić dziecku start w przedszkolu

nie mów dziecku, że przyjdziesz po niego wcześniej, kiedy jest to niemożliwe (w ten sposób stracisz jego zaufanie i zmniejszysz jego poczucie bezpieczeństwa);
nigdy nie strasz dziecka przedszkolem, przeciwnie staraj się podkreślać jego dobre strony;
przyzwyczajaj swoją pociechę do urozmaiconych potraw, skończ
z rozdrabnianiem pokarmów (trzylatek może już swobodnie gryźć pokarm);
wdrażaj dziecko do przestrzegania umów i zasad;
sprawdź, czy Twoje dziecko potrafi samodzielnie wykonać proste czynności - samemu załatwiać potrzeby fizjologiczne, myć ręce, ubierać się. Jeśli ma problemy poćwiczcie razem (chwal je za każdy nawet najmniejszy sukces);
odzwyczajaj dziecko od smoczków, pampersów, nocnika;
pozwól dziecku uczestniczyć w przygotowaniach do przedszkola (wspólne zakupy), daj możliwość przyzwyczajania się do tych rzeczy w domu, aby w przedszkolu to wszystko nie było takie nowe, a już znajome i zarazem łatwe do rozpoznania;
jeśli dziecko miało mało kontaktów z rówieśnikami i innymi dziećmi nadrabiaj to teraz- zaproś do domu znajome dzieci, lub wybierzcie się na plac zabaw (postaraj się nie wtrącać się do ich zabawy).

Jak pomóc dzieciom, aby radziły sobie z uczuciami?

Dzieci potrzebują tego, aby ich uczucia były akceptowane i doceniane

Słuchaj dziecka

Spokojnie i z uwagą

Zaakceptuj jego uczucia słowami

„Och, mmmm, rozumiem”

Określ te uczucia

„To frustrujące”

Zmień pragnienia dziecka w fantazję

Pragnę wyczarować dla Ciebie natychmiast piękne zabawki”

Wszystkie uczucia można zaakceptować, pewne działania należy ograniczyć

„Widzę jak jesteś zły na brata, powiedz mu co chcesz słowami, nie pięściami”

Pochwała i zachęta

Opisz co widzisz

„Widzę czysty zlew i poukładane naczynia”

„Słyszę, że starasz się nie przezywać siostry, pomimo że jesteś na nią zła”

Opisz co czujesz

„Przyjemnie jest wrócić do domu i zobaczyć porządek w kuchni”

„Cieszę się, że starasz się opanować”

Podsumuj zachowanie dziecka godne pochwały

„Uporządkowałeś ołówki, kredki, pióra i ułożyłeś w oddzielnych pudełkach. To się nazywa porządek!!!”

Pamiętaj!

Lepiej jest opisać niż wychwalać. Takie „ochy” i „achy” budzą często mieszane odczucia dziecka”

Jak wychować rasowych chuliganów?

10 wskazań dla rodziców

Od wczesnych lat należy dziecku dawać wszystko, czego tylko pragnie.
Trzeba śmiać się z jego nieprzyzwoitych grubiańskich słów. Będzie się uważać za mądre i dowcipne.
Należy je odgradzać od wszelkich wpływów religijnych. Żadnej wzmianki o Bogu. Nie posyłać na religię, nie nakłaniać do Kościoła. Gdy dorośnie samo wybierze sobie religię i światopogląd.
Nie wolno mówić dziecku, że źle postępuje. Nigdy! Biedactwo gotowe nabawić się kompleksu winy. A co będzie, gdy później przydarzy się mu nieszczęście, np. gdy je zaaresztują za kradzież samochodu? Ile się nacierpi w przekonaniu, że całe społeczeństwo je prześladuje.
Konsekwentnie róbcie wszystko za dziecko: gdy porozrzuca dookoła rzeczy, sami je podnieście i połóżcie na swoim miejscu. W ten sposób nabierze przekonania, że odpowiedzialność za to, co robi, nie spoczywa na nim, lecz na otoczeniu.
Pozwalajcie dziecku wszystko czytać, wszystko oglądać w telewizji, wszystkiego spróbować. Tylko w taki sposób nabierze doświadczenia i pozna, co jest dla niego dobre, a co złe.
Kłóćcie się zawsze w jego obecności. Gdy Wasze małżeństwo się rozleci, dziecko nie będzie zaszokowane.
Dawajcie mu tyle pieniędzy, ile zechce. Niech nie musi zarabiać. Byłoby rzeczą tragiczną, gdyby musiało się tak męczyć, jak Wy kiedyś.
Zaspokajajcie wszystkie jego życzenia. Niech odżywia się jak najlepiej, używa trunków i narkotyków, ma wszystkie wygody. Gdyby odczuwało jakiś brak nie będzie sobą, stanie się człowiekiem nerwowym, obdarzonym kompleksami.
Stawajcie zawsze w obronie dziecka. Obojętnie z kim popadnie w konflikt - z policją, nauczycielami, czy sąsiadami. Nie wolno dopuścić, by dziecku ktoś wyrządził krzywdę, tylko ono może bezkarnie krzywdzić innych (poczynając od babci, kolegów itp.).

Jeśli mimo takiej wolności i przywilejów, jeśli mimo tylu Waszej miłości, dziecko Wam się uda i nie wyrośnie z niego chuligan, to nie potrzebujecie winić samych siebie. Zrobiliście sami, co tylko się dało, żeby je zepsuć. Po prostu dziecko nie zrozumiało Waszego poświęcenia.

Uwolnij dziecko od grania określonych ról

Wykorzystaj okazję pokazania dziecku, że nie jest tym za kogo się uważa

„Masz tę zabawkę od trzeciego roku życia,
a wygląda ona prawie jak nowa”

Stwórz sytuację, w której dziecko spojrzy na siebie inaczej

„Krzysiu, mógłbyś wziąć śrubokręt i przymocować
uchwyt do tej szuflady?”

Pozwól dziecku „podsłuchać”, gdy mówi się o nim pozytywnie

„Trzymał rękę spokojnie, chociaż zastrzyk był bolesny”

Zademonstruj zachowanie godne naśladowania

„Trudno jest przegrywać, ale muszę się z tym pogodzić”

Bądź skarbnicą wiedzy dla dziecka

„Pamiętam czasy, gdy Ty…”

Rady dla rodziców na pierwsze dni w przedszkolu

Stosuj w przedszkolu krótkie pożegnania
Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu, bo wówczas upewnisz je, że płaczem może wymusić wszystko
Nie okazuj dziecku własnych rozterek zostawiając je w przedszkolu (przekazujesz im wtedy swoje lęki)
Przygotuj dla dziecka wygodny strój do samodzielnego ubierania, który można pobrudzić
Nie wyręczaj dziecka nawet gdyby wykonywało określone czynności niezdarnie
Nie zmuszaj dziecka do tego, by zawsze od razu opowiadało o tym, co wydarzyło się w przedszkolu. To powoduje niepotrzebny stres, poczekaj aż samo zacznie mówić
Nie pytaj dziecka co i ile zjadło, ale w co i z kim się bawiło
Jeśli dziecko przy pożegnaniu z mamą płacze, postarajcie się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata (rozstanie z nim jest często mniej bolesne)
Ubranie dziecka musi być wygodne i nie może sprawiać kłopotów. Pozostaw w szafce w szatni dodatkowe ubrania, uprzedź dziecko,
że gdy pobrudzi lub zmoczy ubranie, może przebrać się w czyste. Jeśli dziecko zabrudzi ubranie nie miej do niego pretensji i staraj się nie krytykować dziecka
Pozwól zabrać do przedszkola ulubioną zabawkę - przytulankę, to często daje dziecku poczucie bezpieczeństwa, przypomina dom. W rozmowach o przedszkolu staraj się podkreślać jego dobre strony, ale nie odbieraj dziecku prawa do własnej oceny życia przedszkolnego. Dobrze jest pozwolić dziecku się wyżalić, wysłuchać jego relacji, podtrzymać je na duchu. Warto też rozpoznać trudne sytuacje i podkreślać, że podczas nieobecności mamy dziecko powinno szukać pomocy u swojej pani wychowawczyni
Postaraj się nawiązać dobry kontakt i stałą współpracę z nauczycielkami danej grupy. Warto dowiadywać się o rożne sprawy dotyczące pobytu dziecka w przedszkolu
Staraj się przyjmować opinie i uwagi nauczycielek, zwłaszcza te trudne do zaakceptowania, jako przejaw troski o prawidłowy rozwój i funkcjonowanie w grupie twojego dziecka a nie jako atak na twoją osobę czy dziecko. Wzajemne zaufanie i współpraca rodzica i nauczycielek jest bardzo ważnym elementem przezwyciężania ewentualnych trudności jakie mogą się pojawić w rozwoju twojego dziecka.

Akceptacja przez dziecko nowej rzeczywistości przedszkolnej zależy w znacznej mierze od akceptacji i pozytywnego nastawienia rodziców. Jeśli rodzice akceptują wychowawców, ich metody pracy i samo przedszkole, to zwiększa się akceptacja nowej sytuacji przez dziecko.

Zamiast karania

Wyraź swoje uczucia, nie atakując charakteru dziecka

„Jestem wściekły, że moja nowa piła została na dworze i zardzewiała na deszczu”

Określ swoje oczekiwania

„Oczekuję, że oddasz moje zabawki po pożyczeniu ich”

Zaproponuj wybór

„Możesz pożyczać moje zabawki, ale musisz je zwracać, inaczej utracisz przywilej używania ich. Decyduj się”

Wspólnie rozwiąż problem

„Możemy ustalić, że będziesz używał moich zabawek, kiedy zechcesz, ale chcę być pewien,
że będą na swoim miejscu, kiedy będę ich potrzebował”

Aby zachęcić dziecko do samodzielności?

Pozwól dziecku dokonywać wyboru

„Czy dzisiaj chcesz założyć szare lub czerwone spodnie?”

Okaż szacunek dla dziecięcych zmagań

„Słój trudno otworzyć. Czasami wystarczy gdy postuka się łyżeczką w wieczko”

Nie zadawaj zbyt wielu pytań

„Miło Cię widzieć. Witaj w domu”

Nie spiesz się z dawaniem odpowiedzi

„To ciekawe pytanie. Co o tym myślisz?”

Zachęcaj dziecko do korzystania z cudzych rozwiązań

„Być może właściciel sklepu zoologicznego coś poradzi”

Nie odbieraj nadziei

„A więc myślisz o sprawdzeniu swoich umiejętności aktorskich.
To dopiero będzie doświadczenie!!”

Poradnik dla rodzica